4 stycznia 1809 roku urodził się Louis Braille ? twórca alfabetu dla osób niewidomych. Corocznie w dniu jego urodzin obchodzimy Światowy Dzień Braille?a. Braille był francuskim organistą, stracił wzrok w dzieciństwie na skutek wypadku w warsztacie rodziców. Otoczony wielką troską przez rodzinę, dzięki otwartej postawie rodziców, brał udział w normalnych czynnościach życiowych. W domu uczył się alfabetu dotykając kształtu liter utworzonych z wbitych w deskę gwoździ. Uczęszczał do wiejskiej szkoły, a w wieku 10 lat uzyskał stypendium w szkole dla niewidomych w Paryżu. Tam spotkał emerytowanego kapitana Charlesa Barbiera de la Serre, który opowiadał uczniom o systemie korespondencji używanym przez francuską armię, umożliwiającym odczytywanie rozkazów bez użycia światła. Zainspirowany tym rozwiązaniem, w wieku niespełna 16 lat stworzył swój własny system pisma, które zrewolucjonizowało życie osób niewidomych. Podstawą tego systemu jest sześciopunkt w kształcie prostokąta, w ramach którego z różnej ilości i konfiguracji punktów wypukłych uzyskuje się 63 znaki.
Alfabet Braille?a to uniwersalny system pisma punktowego (dotykowego), używany jest we wszystkich językach świata. W brajlu można zapisać wszystko ? istnieje także kilka uzupełniających systemów zapisu brajlowskiego ? notacje: muzyczna, matematyczna, chemiczna, fizyczna. Dzisiejsze technologie zmieniają życie osób niewidomych, umożliwiają im korzystanie z Internetu, dostęp do informacji i komunikację ze światem, wykorzystując Alfabet Braille?a, książki mówione, pomoc lektorów, komputer i urządzenia oraz oprogramowanie umożliwiające bezwzrokowy dostęp do tekstu. Wśród najpopularniejszych urządzeń elektronicznych znajdują się te, które wykorzystują pismo Braille?a oraz te, które wykorzystują mowę syntetyczną. W Polsce dzieci i młodzież z dysfunkcją narządu wzroku uczą się w szkołach ogólnodostępnych, w tym integracyjnych oraz w dedykowanych im szkołach dla niewidomych i słabowidzących. Są grupą zróżnicowaną pod względem rodzaju zaburzeń widzenia (niewidzący, słabo widzący), wieku, w którym wystąpiło uszkodzenie wzroku, przebiegu schorzenia oraz procesu leczenia i rehabilitacji. Prezentują oni różne potrzeby w zakresie dostosowań edukacyjnych. Uczniowie ci wymagają stosowania specjalnych metod pracy, a także specjalistycznych pomocy dydaktycznych i oprzyrządowania, dobranych do konkretnego dziecka.
Pomoce dydaktyczne i oprzyrządowanie to m.in.: narzędzia do zapisu (zeszyty z powiększoną liniaturą, maszyny brajlowskie, papier brajlowski), tabliczki do pisania i dłutka, pomoce dotykowe, np. mapy, globusy, eksponaty, książeczki dotykowe, ruchomy Alfabet Braille?a, kubarytmy (pomoc do nauki matematyki), stanowiska komputerowe z syntezatorem mowy, programem odczytu ekranu, linijką brajlowską, skanerem, autolektorem, słuchawkami, drukarki brajlowskie oraz do grafiki dotykowej, notatniki brajlowskie (pomoce tyfloinformatyczne), pomoce optyczne, np. powiększalniki, lupy, lunety.
Należy pamiętać, że niewidome dzieci widzą za pomocą zmysłu dotyku i stwarzać im jak najczęściej okazję do dotykowego poznawania przedmiotów. Ważne, by nauczyciel słownie objaśniał tok lekcji, pomoże to w pełnym uczestnictwie ucznia niewidomego w lekcji.
źródło: www./pedagogika-specjalna.edu.pl/tyflopedagogika/swiatowy-dzien-braillea/