22 października obchodzony jest Światowy Dzień Jąkających się. Dzień ten ustanowiony został w 1998 roku podczas V Światowego Kongresu Osób Jąkających się w Johannesburgu, aby zwrócić uwagę społeczeństwa na skalę i skomplikowanie problemu, jakim jest jąkanie. Jąkanie jest statystycznie najczęściej występującym i jednym z bardziej przykrych zaburzeń mowy. Wyraźna jest przewaga jąkających się chłopców w proporcji 10:1. Jąkanie polega na przerywaniu toku mowy przez nieskoordynowane ruchy mięśni fonacyjnych, oddechowych i artykulacyjnych. Nie jest ono jednostką chorobową, ale zespołem wielu różnych objawów.
Z przypadłością tą zmaga się ponad 60 milionów osób na świecie. Wiele z nich spotyka się na co dzień z brakiem akceptacji ze strony otoczenia, co bardzo często przyczynia się do ich wyobcowania, a czasem depresji. Nieznana jest dokładna przyczyna jąkania. Powstaje zwykle w okresie miedzy 4-8 r.ż. i zaczyna się od niewinnie wyglądających zacięć, przy czym na początku są to głównie powtórzenia sylab i przeciąganie dźwięków. Utrudniają one komunikację w grupie społecznej i mogą powodować wtórnie zaburzenia emocjonalno-społeczne. W przypadku leczenia nie można mówić o jednej i niezawodnej metodzie terapeutycznej. Różne metody cechują się różnym stopniem skuteczności i trwałości, a o wyborze metody powinien decydować logopeda albo logopeda we współpracy z psychologiem. Nieoceniona jest pomoc rodziców wobec dziecka z takim problemem.
Jąkanie można i trzeba korygować. Im wcześniej rozpoczęta terapia, tym większe szanse na pozytywne efekty w postaci płynnej mowy.
Źródło:
http://www.ppp-nml.pl/ppp/index.php/136-jakanie
https://www.nfz-rzeszow.pl/pacjenci/aktualnosci/pacjenci-informacje-ogolne/22-pazdziernika-przypada-swiatowy-dzien-osob-jakajacych-sie,art1496/