14 listopada przypada Światowy Dzień Cukrzycy. Obchody tego dnia ustanowione zostały w 1991 roku przez Międzynarodową Federację Diabetologiczną, a ich data upamiętnia dzień urodzin okrywcy insuliny – Fredericka Bantinga. Cukrzyca jest chorobą cywilizacyjną i jedną z najbardziej rozpowszechnionych chorób na świecie. Z danych WHO wynika, że choruje na nią 175 milionów ludzi. Cukrzyca dotyka ludzi młodych i starszych. Nie ma na nią też wpływu płeć czy rasa. Z każdym rokiem odnotowuje się gwałtowny wzrost zachorowalności na cukrzycę ? według WHO w 2025 roku liczba chorych przekroczy 300 milionów. Można wiec już mówić o pandemii tego schorzenia.
Głównym celem obchodów Światowego Dnia Cukrzycy jest zwiększenie świadomości społecznej w temacie przyczyn, objawów, sposobu leczenia i powikłań związanych z cukrzycą, a także zwrócenie uwagi na nieubłagane statystyki dotyczące zachorowalności na tę chorobę. Każdego roku Światowy Dzień Cukrzycy koncentruje się na jednym temacie, który jest przedmiotem specjalnej uwagi. W tym roku hasło przewodnie obchodów brzmi: „Pielęgniarki Twoim wsparciem w leczeniu cukrzycy”. Rola pielęgniarek w procesie opieki nad pacjentem z cukrzycą jest niezwykle istotna, stąd też ważne, aby w tym dniu szczególnie docenić ich pracę i zaangażowanie.
Cukrzyca jest przewlekłą chorobą, której przyczyną jest zaburzenie wydzielania insuliny. Niedobór insuliny prowadzi do zaburzeń w zakresie wykorzystania glukozy przez komórki organizmu, co powoduje zwiększenie stężenia glukozy we krwi (hiperglikemię) oraz wydalanie glukozy wraz z moczem. Cukrzyca charakteryzuje się także zaburzeniami metabolizmu węglowodanów, tłuszczów i białek. Przewlekła hiperglikemia powoduje uszkodzenie, zaburzenie czynności i niewydolność różnych narządów, a zwłaszcza oczu, nerek, nerwów, serca i naczyń krwionośnych.
Dwa podstawowe rodzaje cukrzycy to:
– Cukrzyca typu 1 zwana insulinozależną. Występuje ona u ludzi młodych i spowodowana jest zniszczeniem lub niewydolnością komórek trzustki, odpowiedzialnych za produkcję i wydzielanie insuliny. Obecnie nie wynaleziono jeszcze żadnej skutecznej metody zapobiegania cukrzycy typu 1, zarówno w populacji ogólnej, jak i u osób z grup ryzyka.
– Cukrzyca typu 2 zwana insulinoniezależną. W jej przypadku przyczyną podwyższonego poziomu glukozy we krwi jest oporność na działanie insuliny. Ten typ cukrzycy występuje często u ludzi starszych, na ogół otyłych i z nadciśnieniem tętniczym. Początkowo leczenie tej choroby opiera się na stosowaniu odpowiedniej diety, dostosowanej do możliwości chorego, wysiłku fizycznego oraz doustnych leków hipoglikemizujących (przeciwcukrzycowych). Często jednak z czasem, nieuniknione jest przejście na zastrzyki z insuliną.
Dane statystyczne wskazują, że aż 90% osób chorych na cukrzycę cierpi na jej typ 2. Ponadto, zdecydowana większość spośród nich, to osoby z nadwagą i otyłością, co pozwala zauważyć, iż to właśnie dodatni bilans energetyczny, a w konsekwencji nadmierna masa ciała, stanowią podstawową przyczynę powstawania cukrzycy typu 2. Aby nie dopuścić do rozwoju choroby, należy pamiętać o prowadzeniu zdrowego stylu życia, na który składa się przede wszystkim zbilansowana i zrównoważona dieta oraz aktywność fizyczna dostosowana do potrzeb i możliwości organizmu.
Źródło:
nipip.pl/14-listopada-swiatowy-dzien-cukrzycy/
mojacukrzyca.org/?a=text&id=14